What I miss in all interpretations about Salah Abdeslam in the world press,
whether he is a sincere informer or not, is that he simply withdrew his intentions
at the last moment, at the moment supreme, last year in Paris. No 72 virgins in
Allah's paradise for him, but just: maybe I want to stay with my mommy back in
Molenbeek. I try to translocate as being this young man. The bomb belt thrown in
poubelle after the attacks in november. And then getaway! Could have been? The
result is, that not only the whole civilized Western police is after him but also
the men of the IS that have made him become doing this attack. Well that’s a
dead end alley! An alley where he is the drawning man who tries to clutch at a
straw, no investigation department, no secret police may follow. Until the day
he was arrested in Molenbeek (and perhaps leaving his fingerprints - in
desperation, or just cleverness (?), in Forest). Because, haunted by all but one
worldpolice and the IS (who knows him as a traitor anyway), is too much for any
person, in reason, in vain, or in pain. However, one thing is for sure: With
the first he remains alive - even if it is for the rest of his life in prison,
but it's worth the straw. With the other it is likely, his head is separated
from his body, calling on Allah, and ends on an orange jumpsuit. An image that
will reach the world press, but gives him the real creeps. Logical, right?
Especially for a guy who smoked only a few years ago a little joint, had some
beers, hung around, rapped his way with music, and did nothing different from
what others would do in the impoverished banlieues of Europe: being the man as the
petty criminal, but above all favour his love for his mother.
Wat ik mis in alle duidingen over Salah Abdessalam bij u en in de wereldpers, of hij nu een oprechte spijtoptant is of niet, is dat hij op het moment supreme in Parijs vorig jaar gewoon op het allerlaatste moment zijn keutel heeft ingetrokken. Niks 72 maagden in Allahs paradijs, maar gewoon: ik wil weer naar mama in Molenbeek. Ik probeer me even in de jongeman te verzetten. De bomgordel in de poubelle smijten na de aanslagen in november. En dan hup- maken dat je weg komt! Zou toch kunnen? Met als gevolg dat niet alleen de hele geciviliseerde westerse politiemacht achter hem aan zit maar ook nog eens de mannen van de IS die hem zo gek hebben gemaakt. Dan zit je pas in het nauw! En in dat nauw heeft hij, zoals de spreekwoordelijke kat, rare sprongen kunnen maken Sprongen die geen recherchedienst, geen geheime politie heeft kunnen navolgen. Tot de dag dat hij werd opgepakt in Molenbeek (en misschien daarvoor wel in radeloosheid, of juist uitgekiend (?), zijn vingerafdrukken heeft achtergelaten in Vorst). Want, achtervolgd door én de hele wereldpolitiie én de IS (die in hem toch een verrader weet), is wel heel erg veel van het goede. Een is ding is echter zeker. Bij de eerst blijft hij in leven - ook al is het levenslang in een gevangenis, maar dat is zijn ingetrokken keutel waard. Bij de ander is de kans groot dat zijn hoofd van romp gescheiden wordt, onder aanroeping van een heer, en eindigt op een oranje overall. Een beeld dat de wereldpers zal halen, waarbij hij keutels in duizend kleuren zou schijten. Logisch toch? Zeker voor een jongen die nog maar een paar jaar geleden jointjes rookte, biertjes dronk, rapmuziek luisterde en niets anders deed dan wat andere in de armoedige banlieus deed: de kleine crimineel uithangen, maar wel lief zijn voor zijn moeder.
