Don't panic?

Lief virus,

Vandaag probeerde ik mijn zoon (in Keulen) te bereiken via een whatsappgesprek. Hij nam niet op. Dat kon twee dingen betekenen: of, hij wilde niet met mij spreken. Of, hij bevond zich buiten een wifibereik en dat betekende dus dat hij zich niet heeft gehouden aan door de overheid uitgevaardigde richtlijnen! Ik het eerste geval raakte ik niet in paniek. In het tweede geval wel.

Niet zozeer vanwege de overtreding van de regels, maar vanwege de regels. Stel je eens voor, als zonder jou, er regels zouden worden uitgevaardigd als:

• - u mag geen contact onderhouden met personen in ziekenhuizen en andere zorginstellingen
• - u blijft minimaal 1,5 meter van elkaar vandaan
• - alle bioscopen, theaters, horecagelegenheden zijn met onmiddellijke ingang gesloten
• - alleen noodzakelijk activiteiten (zoals het doen van inkopen e.d.) zijn toegestaan
• - er geldt een samenscholingsverbod van meer dan 100 personen
• - etcetera....

... en die regels worden allemaal gecontroleerd en gesanctioneerd met boetes die wel tot €4000 of zes weken gevangenisstraf kunnen oplopen. We zouden te hoop lopen! Revolutie! (tenminste in mijn deel van het ideologisch spectrum).

In Aken heeft een man een rechtszaak aangespannen tegen de overheid vanwege het contactverbod in tijden van jou. Normaal gesproken zouden we die man gewoon gelijk geven. Maar nu?

We reageren gelaten. We verklaren die Akenaar voor gek. Zelfs in de meest verschrikkelijk getroffen gebieden nemen we jouw slooptocht door de wereld met een onnavolgbaar soort gelatenheid. Namelijk die, zonder paniek. Vanuit Italië en Spanje bereiken mij - vaak hele nare - berichten over het slachtveld dat je aanricht. Maar de teneur van al die berichten toont op een enkele uitzondering na geen spoortje van paniek. (Wel zie ik rare berichten van een paar ontspoorde presidenten van niet onbelangrijke landen, maar die zijn sowieso gek)

Paniek. Paniek is een hele ernstige zaak omdat hij de ratio uitschakelt, aanspoort tot onbezonnenheid, mensen tot hysterie brengt, uit brandende torens doet springen, tot gebed noodzaakt in neerstortende vliegtuigen en zinkende schepen en uitbarstende vulkanen

Maar ik zie niets van dat. Wat ik wel zie, zijn gedweeë mensen die zich niet aan paniek overleveren. Veel empathie. Veel zorgzaamheid en vertrouwen op actuele informatie. En heel veel afwachten....

Wat zou er gebeuren met de wereld, als jij geen virus was, maar een asteroïde zo groot als een voetbalstadion die onopgemerkt door de waarnemingsinstrumenten van de NASA of de ESA of hoe heten die instellingen ook al weer, recht afkoerst op deze aarde? En we, pakweg, nog 7 jaar hebben voor de inslag?

Deze aarde. Waar de lucht sinds lang niet zo schoon is geweest. Het geluid  nooit zo helder. De mensen nog nooit zo vriendelijk.

Je doet toch iets goeds (behalve bij sommige presidenten). Maar ik vraag me af, als je bent verdwenen, of die maatregelen die nu worden genomen onze leiders niet tot andere inzichten brengt om ons onder controle te houden? (Een kleine samenzweringstheorie voor het vermaak: het virus is uitgebroken in Wuhan. En laat Wuhan toevallig nou net in het land liggen waar social screening al tot in de perfectie wordt toegepast...... LOL!) Wat gebeurt er na jou?

Wat dan? Dan geldt in ieder geval voor mij, hier in de gelukkige luwte (mijn gemeente heeft nog 0 geinfecteerden!): In Gefahr und grösster Not, bringt der Mittelweg den Tod. Dan ga ik die Akenaar na... en hoe! Zelfs met andere middelen.✊ (maar dan de andere vuist!)