Ik hoop echt dat Nederlanders, mochten ze er deze zomer nog geraken, in Bella Italia met de nek worden aangekeken, worden teruggestuurd naar de nieuwe bakermat van zelfverheerlijking. Dat er pizza's, vongole, pasta's en arrancini vol met coronavirussen worden geserveerd. Voor een veel te hoge prijs.
Hoe kom ik daar nu weer bij?
In het Parool schreef Holman een column waar hij Italië er van langs geeft. Italië vreet weer uit de pot die er blijkbaar niet is (?) Profiteurs, zijn het. Parasieten. En daarmee is Holman helemaal in de lijn met de Nederlandse regering. Ik vind Holman sowieso een drol, maar daar heb jij als virus niet zoveel aan. Mijn lezers ook niet. Ieder zijn mening, toch?
Waar ik wel verbaasd over was, is dat (door jou?) een man die ik tot nog toe zeer hoog achtte (Allez, hij heet Jan van Groenendaal), die column ook nog een pluim gaf.
Italie hangt aan de trog van Europa. Maakt misbruik van alles wat Europa te bieden heeft. Leeft op de pof. En wij (althans Nederland) hebben er genoeg van. Is de teneur van dat verhaal.
Dat is een retoriek die me bekend voorkomt van die vorige - niet-virale - crisis. En die nu gemeengoed is geworden in Nederland, gezien de almaar stijgende populariteit van de VVD en Rutte.
Het gidsland in zijn meest trieste vorm.
Want, lief virus, wat jij niet weet, maar wat de mensen wel moeten weten, is dat die hele redenering van geen kant klopt. En ik beroep me daar op drie autoriteiten: Paul Krugman, Daniel Kahneman en Simon Schumacher. De eerste twee zijn Nobelprijswinnaars, de derde is mijn zoon die zojuist zijn bachelor heeft gehaald met een thesis over alternatieven voor het Bruto Nationaal Product.
Griekenland is ooit de EU binnengelokt met het perspectief dat ze binnen no-time hetzelfde welvaartsniveau zouden kunnen bereiken als Duitsland, Nederland, België etc. Maar dan moesten ze - onder grote druk - zich wel aan de regels houden van het bestel: een neoliberaal discours, waar ik het echt nu niet over wil hebben, maar waar alleen maar banken, investeerders, money-makers en anderen die alleen maar kunnen denken: what's in it for me, baat bij hebben. Griekenland heeft zich kapot moeten lenen om aan die eisen te voldoen. Want dat is niet met simpele productiviteit te bereiken. Punt uit. Spanje en Portugal hadden eerder al aan dit scenario voldaan.
Maar dan Italië. Hoezo parasitair? Het noorden is economisch de op twee na de sterkste economische regio van Europa, met een productiviteit waar Nederland een puntje aan kan zuigen. Bovendien ligt in Italië de productiviteit namelijk niet in de dienstensector (Nederland kan alleen maar zo pedant calvinistisch zijn omdat het de tax shelter is van ongeveer alle belangrijke new global players als Apple, Google, Starbucks, U2, Rolling Stones; de plaatsvervangers van het het Groningse gas! en een uit zijn voegen barstende tertiaire en quartaire sector), maar in de maakindustrie. Kleine ambachtelijke bedrijven, bulkend van vakmanschap!, zijn het hart van die economie.
Daarnaast heeft Italië al sinds mensenheugenis te kampen met het onoverbrugbare verschil tussen extreem arm (zuid) en puissant rijk (noord). Een verschil dat niet zomaar is op te lossen, maar waar je met publieke investeringen wel rekening mee hebt te houden. Onderwijs, gezondheidszorg, infrastructuur moet overal in het land gelijk zijn, toch? (Vraag dat bijvoorbeeld maar eens de Limburgers na de mijnsluiting of de Groningers die nog nooit een cent gezien hebben van de gasopbrengsten). De Lega is niet voor niets zo'n club die Zuid-Italië het liefst aan Afrika wil binden.
En waar hebben Griekenland, Spanje, Portugal, Italië de laatste jaren hun soelaas moeten halen? Bij de banken, bij de bezuinigingen op publieke taken....
En dan de EU. De UNIE. Met haar fundamenten van solidariteit en gedeelde, solidaire welvaart om oorlogen te voorkomen (want zo is het ooit bedacht). Wat doet Nederland? Het zegt: bekijk 't maar. Zorg maar dat je huishoudboekje op orde is.... Maar hoe kan het huishoudboekje in orde zijn, als je steeds weer te horen krijgt dat je huishoudboekje niet in orde is te krijgen. Double bind! Double bind, Jan van Groenendaal en vele anderen in dat benepen kutland, dat pluviale puinwaaierlandschap, dat eigenlijk is voorbestemd voor de vissen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten